Ζωτικός χώρος(εγκώμιο της νύχτας)

Ζωτικός χώρος(εγκώμιο της νύχτας)

Σήμερα … δεν απολαμβάνω, με κυνηγάει αυτό το συναίσθημα των ψόφιων μουρμουρητών ,φωνές από το πάνω διαμέρισμα ,ήχοι …Ο βάναυσα τυπικός μεσολαβητής (σήμερα διαχειριστής της πολυκατοικίας…) μεταβιβάζει τα παράπονα των πιο αποκρουστικών και απωθημένων προσώπων( μου ?) .(Σήμερα των Γειτόνων…)

Χοντροκομμένα προειδοποιώ για επανεμφάνιση των μεταθέσεων:

Απόψε ...
Με Συνοδεία γυναικείας μονοφωνικής μπαλάντας
θα ενεργοποιούνταν η παιδική μου ματιά (των πρωτόγονων ερώτων) ,ωστόσο
κάποιος από πολύ μακριά χαχανίζει τόσο που υπέθεσα ότι τον άκουσα
…Απόψε,
Η Ανάγκη διαλόγου είναι επιτακτική .Διακηρύσσω πως’’ αυτή η μουσική του Moriconne για τα western του Leone είναι απίθανη ,δεν καταλαβαίνουν ; έτσι είναι! ας είναι, δεν πειράζει…’’ Αυτός που χαχάνισε, φαίνεται να συμμορφώνεται επιφυλακτικά μετά τη δήλωση μου και στρέφεται στο σύντροφο του με λαμπερό πρόσωπο κρασοκατάνυξης, ενώ σιγά ,σιγά το -μουσικό απόψε…- πρόγραμμα μου ξεγλιστράει σε άλλους (αγαπημένους μου rock πια) ρυθμούς .
Με συνοδεία του « in the death car»...
Βγαίνω ήσυχα έξω με ένα τσιγάρο .Η μπαλκονόπορτα του διπλανού διαμερίσματος (είναι) κλειστή. ένα φως από δημοφιλές δελτίο ειδήσεων τρεμοπαίζει στη κουρτίνα του ,κι όμως είμαι σίγουρος ότι ο γείτονας σφυρίζει ανέμελα στο ρυθμό της μουσικής μου, (προσάπτοντάς μου) την ύστατη αναγνώριση που γύρευα για αποτροπή της υπολανθάνουσας αυτοϊκανοποίησης,
παραίνεση να αφήσω τα πράγματα όπως είναι
(Απόψε …έτσι)
…Απόψε, εκεί …στο διπλανό μπαλκόνι